11Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, ΚΙΕΒΟ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ, 2004

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Κεντρικό θέμα: «Ασφάλεια με ελευθερία»

Με την παρουσία του Προέδρου του Κοινοβουλίου της Ουκρανίας κ. Volodymir Lytvyn πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο η 11η ετήσια Γενική Συνέλευση της Δ.Σ.Ο για το έτος 2004.Κεντρικό θέμα της Συνόδου ήταν ¨Ασφάλεια με Ελευθερία¨Στην Συνέλευση προήδρευσε ο Ρώσος βουλευτής της Ρώσικης Δούμας κ. Sergei Popov , ο οποίος εξελέγη Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης , ενώ την έναρξη των εργασιών της Συνέλευσης κήρυξε ο Πρόεδρος της Βουλής της Ουκρανίας κ. Volodymir Lytvyn , ο οποίος απευθυνόμενος προς τους συνέδρους τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής:

“Οι αρχές λοιπόν της χριστιανικής αγάπης ενέπνευσαν τους λαούς μας και η ελπίδα αυτή έγινε αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτισμού μας και την ανεξαρτησίας του ουκρανικού κράτους. Παρά τις περιπλοκές και τις δυσκολίες καταφέραμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που είχαμε και σε μικρό χρονικό διάστημα η θρησκευτική ελευθερία έγινε μία πραγματικότητα. Η εκκλησία ως κοινωνική οργάνωσις έγινε ιδιαίτερα σημαντικό συστατικό στοιχείο της κοινωνικής ζωής που έχει βαρύνουσα σημασία στην ουκρανική ιστορία… Ο λαός μας κατέδειξε ότι καμία βία, καμία βεβιασμένη επιβολή δε μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στην απόσπασή μας από τις αλήθειες τις ορθοδοξίας. Χρειάζεται να γίνει κτήμα όλων των λαών το πολιτισμικό κοινό πρόσωπο που έχει διαμορφωθεί υπό την αποφασιστική σημασία της συνεισφοράς της ορθοδόξου πίστεως…. Εξ ονόματος της Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας σας χαιρετίζω λοιπόν. Εύχομαι γόνιμες εργασίες, ειρήνη, όλα τα αγαθά και ζωτικές δυνάμεις ούτως ώστε να φανείτε αντάξιοι του μεγάλου προορισμού σας.”

Η επικεφαλής της αντιπροσωπείας του κοινοβουλίου της Ουκρανίας, μέλος της Διεθνούς Γραμματείας της Δ.Σ.Ο κυρία Katerina Samoilyk στο χαιρετιστήριο μήνυμά της προς τους συνέδρους, τόνισε:

«…Θα ήθελα να σας ενημερώσω πως αν και τα 11 χρόνια υπάρξεως της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας είναι μια στιγμή, για μας είναι μία μακρά οδός, ένα γίγνεσθαι, μια εκπόνηση προσεγγίσεων, μίας αμοιβαίας κατανοήσεως και σεβασμού προς αλλήλους. Μετά από 11 χρόνια που πέρασαν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η συνέλευσή μας είναι ένα επιτυχές εγχείρημα και αυτό είναι ένα επίτευγμα του κάθε βουλευτού και του κάθε Εθνικού Κοινοβουλίου, το οποίο κάθε χρόνο λαμβάνει μέρος στην συνέλευσή μας. Όσον αφορά τη δική μας γη, τη γη της Ουκρανίας, θα ήθελα να ευχηθώ σ’ αυτό το μικρό διάστημα της παραμονής σας εδώ, να γνωρίσετε την αρχαία ιστορία, την ορθόδοξη ιστορία, τις πνευματικές μας αξίες και είμαι πεπεισμένη ότι θα έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον και θα εμπλουτίσουμε αλλήλους πνευματικά και αυτό είναι το σημαντικότερο για την Ορθοδοξία…»

Τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο εκπροσώπησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελβετίας κ. Ιερεμίας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο μήνυμά του προς τους Συνέδρους τόνισε μεταξύ άλλων:

«…Ο συνδυασμός της ασφαλείας με την προσωπική ελευθερίαν αποτελεί ουχί εύκολον άθλημα εις τας δυσκόλους ημέρας των πολέμων των ταραχών, της τρομοκρατίας και της εκ τούτων φοβίας και αγωνίας. Όμως η προσωπική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι πάντοτε μετ’ ευλαβείας σεβαστά και να μη παραβιάζωνται με αφορμήν ή πρόφασιν τον φόβον της τρομοκρατίας. Το επιβάλλει η ιερότης του ανθρωπίνου προσώπου, την οποίαν η Ορθόδοξος Εκκλησία ιδιατέρως σέβεται και ευλαβείται…».

Στη συνέχεια, μήνυμα του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ. Αλεξίου ανέγνωσε ο κ. Valery Alexeev , σύμβουλος της Δ.Σ.Ο . Στο μήνυμα μεταξύ άλλων τονίζεται ότι:

«…Το συνέδριό σας θα ασχοληθεί με την εξέταση ενός πολύ σημαντικού θέματος του σύγχρονου κόσμου που σχετίζεται με την ανάπτυξη της δημοκρατίας στο πνεύμα της Ορθοδοξίας. Χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι ένα τόσο σημαντικό συνέδριο μιας σπουδαίας διεθνούς οργάνωσης για μια ακόμη φορά θα διεξαχθεί σε έναν από τους τόπους που υπάγονται στο Πατριαρχείο της Μόσχας. Οι δημοκρατικές αρχές και οι ορθόδοξες αξίες συνάδουν οι μεν προς τις δε. Τα ιδεώδη της ελευθερίας και της αρμονικής ανάπτυξης της προσωπικότητας πάντα βρίσκονταν στο επίκεντρο της ορθόδοξης μαρτυρίας. Ο σύγχρονος κόσμος υφίσταται μια σειρά απειλές που συνδέονται με την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, με τον κίνδυνο του ολοκληρωτισμού. Εναντίον αυτών των απειλών πάντα η Ορθοδοξία και η Εκκλησία της έδωσε πολλούς αγώνες. Αγώνες εναντίον κάθε είδους δεσποτισμού. Φρονούμε ότι η πνευματική εμπειρία και παράδοση της Ορθοδοξίας θα σας βοηθήσουν να βρείτε τις κατάλληλες λύσεις, τις κατάλληλες οδούς που θα επιτρέψουν να αρθούν οι διαχωριστικές γραμμές, να αντιμετωπιστούν προβλήματα όπως αυτό της φτώχιας, της τρομοκρατίας, της ηθικής κρίσης…»

Το μήνυμα του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας κ. Βολοντίμηρ απηύθυνε προς τους συνέδρους ο Πρωτοσύγκελος κ. Μητροφάνης:

«…Η νυν διακοινοβουλευτική σας συνέλευση, που είναι αφιερωμένη στο πρόγραμμα της ελευθερίας και της ασφαλείας μας, δείχνει ότι ο κόσμος που μας δώρισε ο Θεός γίνεται όλο και λιγότερο ασφαλής για την ύπαρξη του ανθρώπου, των λαών και κάθε εμβίου. Τα τεχνολογικά και οικολογικά προβλήματα, οι ένοπλες συρράξεις διαρκώς τηρούν την ανθρωπότητα εν εγρήγορση θέτοντας υπό απειλή την ίδια τη ζωή. Το ίδιο η διεθνής τρομοκρατία, δολοφονίες αθώων ανθρώπων για πολιτικές σκοπιμότητες. Η Ορθοδοξία θεωρεί ότι η τρομοκρατία είναι ύψιστο αμάρτημα και δεν υπάρχει καμία δικαίωση για τις τρομοκρατικές πράξεις. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η καταπολέμηση του κακού, ενός κακού απολύτου και απάνθρωπου πρέπει να πραγματοποιηθεί. Η παγκόσμιος κοινωνία προτείνει μεθόδους μια από τις οποίες είναι ο ολοκληρωτικός έλεγχος της ζωής και της δραστηριότητος των ανθρώπων. Εδώ ανακύπτει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αφορά τις παραμέτρους της ελευθερίας στο σύγχρονο κόσμο. Έχουν άραγε δικαίωμα υπάρξεως; Και ποιος θα προσδιορίσει αυτές τις ελευθερίες; Και πώς μπορεί ο άνθρωπος να τις θυσιάσει; Τι μπορεί να θυσιάσει εν ονόματι της προσωπικής του ασφαλείας και της ασφαλείας των λοιπών ανθρώπων;…Η ελευθερία του ανθρώπου στην θρησκευτική της έννοια διαφέρει από την κοσμική αντίληψη. Η γνώση της αληθείας μάς καθιστά ελευθέρους. Από ορθοδόξου απόψεως, ο ελεύθερος άνθρωπος είναι ο πιστός άνθρωπος, ο άπιστος άνθρωπος οδηγείται στην οδό της αμαρτίας και της ανηθικότητας….»

Ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης της Δ.Σ.Ο. κ. Sergei Popov, βουλευτής της Κρατικής Δούμας απηύθυνε μήνυμα του Προέδρου της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κ. Boris Grizlov, o οποίος τόνισε μεταξύ άλλων:

«…Τα προβλήματα που τίθενται ενώπιόν σας εν όψει της 11ης γενικής συνελεύσεως, είναι από τα πλέον περίπλοκα και επίκαιρα σε συνθήκες έντονου αγώνα κατά της τρομοκρατίας σε διεθνές επίπεδο. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να διατηρούνται τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του ανθρώπου. Ευελπιστούμε ότι η διακοινοβουλευτική συνέλευση θα προτείνει προσεγγίσεις που θα εδράζονται στην υπερχιλιετή ιστορία του Χριστιανισμού. Εύχομαι γόνιμες εργασίες…»

Αντίστοιχα, ο αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Δ.Σ.Ο κ. Νικόλαος Νικολόπουλος, εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων, ανέγνωσε το μήνυμα της Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων κυρίας Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη:

«Η Βουλή των Ελλήνων από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας στάθηκε με εξαιρετικό ενδιαφέρον σε αυτή την σημαντική πρωτοβουλία που ανέλαβε τότε ομάδα βουλευτών, ελάχιστων, στην αρχή, κοινοβουλίων και που σήμερα μετεξελίχθη σε μια παγκόσμια που καλύπτει ένα μεγαλύτερο αριθμό κοινοβουλίων. Η Βουλή των Ελλήνων θα συνεχίσει να στηρίζει αυτή την προσπάθεια με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, αφού πολλές και χρήσιμες ήταν οι απόψεις που παρουσιάστηκαν και αναδείχθηκαν μέσα από τις εργασίες σε αυτά τα 11 χρόνια της διακοινοβουλευτικής σας συνέλευσης. Καλή επιτυχία και στην 11η διακοινοβουλευτική συνέλευση».

Ο Γενικός Γραμματέας της Δ.Σ.Ο, κ. Στυλιανός-Άγγελος Παπαθεμελής, στην εναρκτήρια ομιλία του τόνισε:

«…Θα ήθελα να διατυπώσω μερικές σκέψεις στο θέμα το οποίο επιλέξαμε για φέτος ως κύριο θέμα των συζητήσεών μας. Η διατύπωσή του είναι : «Ασφάλεια με Ελευθερία». Θα μπορούσε να είναι «Ασφάλεια και Ελευθερία» ή θα μπορούσε να είναι, με ερωτηματικά, «Ασφάλεια ή Ελευθερία;» Πάντως η απάντηση, η σωστή απάντηση και η προσιδιάζουσα στην ορθόδοξη ανθρωπολογία είναι έτσι όπως έχει διατυπωθεί: «Ασφάλεια με Ελευθερία». Επιθυμούμε να είμαστε ελεύθεροι και επιθυμούμε στην άσκηση αυτής της ελεύθερης ζωής, του ελεύθερου βίου μας, να είμαστε ασφαλείς, να μην κινδυνεύουμε ούτε εσωτερικά, στα όρια των χωρών μας, ούτε εξωτερικά από απειλές και κινδύνους οι οποίοι στρέφονται κατά των εθνικών μας συνόρων. Θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει αυτό το οποίο ονομάζεται «σχέση μηδενικού αθροίσματος» ανάμεσα στους όρους Ελευθερία και Ασφάλεια. Ίσα-ίσα υπάρχει το ακριβώς αντίθετο: Σχέση διαλεκτικής αλληλεξάρτησης. Η ορθόδοξη στάση ζωής, η ορθόδοξη πρόταση ζωής θεωρεί την ελευθερία προνόμιο του ανθρώπου. Η ελευθερία, μας πληροφορεί ο Απόστολος Παύλος, είναι πρόταση ζωής για μια αγαπητική κοινωνία, για μία καινή κτήση, για έναν καινόν άνθρωπο, το «και» πάντα με «αι» στα ελληνικά, που σημαίνει καινούργιο και για μια εκδοχή όπου τα πάντα καινοποιούνται, τα πάντα γίνονται καινά. Υπάρχει σε αυτήν την αγαπητική σχέση μία αρμονία ανάμεσα στους τρεις παράγοντες, τον Θεό, τον συνάνθρωπο και τον εαυτό μας..Πρέπει να σας πω ότι αυτές τις ημέρες είχαμε και το εξής αποκρουστικό φαινόμενο στα πλαίσια της Διακυβερνητικής, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Συνελεύσεως, όπου διατυπώνονται οι τελευταίες εκδοχές του πρώτου Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Ο μεν επικεφαλής της Συντακτικής Συνελεύσεως, ο άλλοτε Γάλλος πρόεδρος Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, είχε τοποθετήσει ως μότο τη φράση «διά το μη ες ολίγους αλλ’ες πλείονας οικείν δημοκρατία κεκληται» από τον Επιτάφιο του Περικλέους στον Θουκυδίδη, αλλά με πρόταση διαφόρων χωρών απαλείφθηκε η φράση αυτή. Απαλείφθηκε διότι δήθεν έτσι, αφού δεν λέει «σε όλους» αλλά λέει «στους πολλούς», κατοχυρώνεται η αρχή των διακρίσεων τις οποίες κληρονόμησε ο πολιτισμός από την δημοκρατία του Κλεισθένους στην αρχαία Αθήνα. Την επιβεβαίωσε και το Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, το οποίο ορίζει «των πλειόνων η γνώμη κρατείτω», ισχύει δηλαδή η άποψη των περισσοτέρων. Αυτή αποτελεί την απόφαση, αυτή το νόμο…

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο είναι η θεσμική κατοχύρωση ελευθερίας, αλλά και η λειτουργία της ασφάλειας, των όρων ασφάλειας γι’ αυτή τη θεσμική κατοχύρωση, χρειάζεται θωράκιση. Η θωράκιση αυτή συχνά, σε εσωτερικό επίπεδο χωρών, χρησιμοποιεί ως εργαλείο το ποινικό φαινόμενο και το ποινικό δίκαιο και, από καιρού εις καιρόν, βλέπει κανείς διαθέσεις των εξουσιών ανά τον κόσμο οι οποίες επιθυμούν μια σκλήρυνση του θεσμικού πλαισίου. Σκλήρυνση η οποία δεν είναι βέβαιον ότι οδηγεί σε κατοχύρωση της ασφάλειας..

Ήθελα εδώ να επισημάνω, κυρίως, ότι η 11η Σεπτεμβρίου αποτέλεσε ένα δραματικό γεγονός όχι μόνο για της Ηνωμένες Πολιτείες, όπου αυτό συνετελέσθη, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Και δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι κανείς λογικά σκεπτόμενος πολίτης του κόσμου δεν θα ετίθετο υπέρ της τρομοκρατίας, υπέρ του οργανωμένου εγκλήματος, υπέρ της μαφίας, υπέρ των διαφόρων φονταμενταλισμών οι οποίοι οδηγούν σ’ αυτήν την κατάσταση. Οι πέντε τομείς ισχύος αυτή τη στιγμή στον κόσμο, πολιτικός, πολιτιστικός, οικονομικός, τεχνολογικός και στρατιωτικός, βρίσκονται στα χέρια μίας και μοναδικής υπερδυνάμεως. Και έχει σημασία τι είδους χρήση αυτής της παντοδυναμίας μπορεί να κάνουν οι διοικούντες αυτήν την υπερδύναμη. Μια λάθος άσκηση, ένας λάθος χειρισμός αυτής της δυνάμεως μπορεί να βυθίσει την ανθρωπότητα, ή τμήματα ανθρωπότητας σε διάφορα σημεία του κόσμου, στο πένθος, στο αίμα, σε τραγωδίες, παγκόσμιες τραγωδίες…

Στα πλαίσια όλης αυτής της τρομο-υστερίας, που προκάλεσε η 11η Σεπτεμβρίου, υπάρχει πράγματι μια σειρά από νέα θεωρήματα που συναποτελούν το καινούργιο δόγμα της υπερδυνάμεως. Στα ιδεολογήματα αυτά μπορεί να κατατάξει κανείς την σκλήρυνση των θεσμών του ποινικού δικαίου και της ποινικής δικονομίας στον κόσμο…

Αλλά ήθελα να επισημάνω το εξής: η τρομοκρατία, η οποία στα φαινόμενα της 11 ης Σεπτεμβρίου, αλλά και 11ης Μαρτίου στην Μαδρίτη, όπως εμφανίστηκε, είναι μία υπερ-τρομοκρατία, η οποία δεν έχει τα χαρακτηριστικά της εσωτερικής τρομοκρατίας έτσι όπως τα γνωρίσαμε στης ευρωπαϊκές χώρες και εμείς στη δική μας χώρα. Οι τρομοκράτες, στα χαρακτηριστικά της συνήθους τρομοκρατίας, είναι άτομα τα οποία πάνε να σκοτώσουν, να βγάλουν από τη μέση κάποιους άλλους συνανθρώπους τους, κατά κανόνα αθώους του αίματος, αλλά κυρίως δεν θέλουν αυτοί να σκοτωθούν. Βασικός τους στόχος είναι να γλιτώσουν αυτοί τον θάνατο, να διαφύγουν. Στο φαινόμενο της υπερ-τρομοκρατίας, όπως αυτό εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ισπανία τελευταία, οι τρομοκράτες κινούνται με αυτό που ονομάζεται δύναμη του απελπισμένου. Η δύναμη του απελπισμένου είναι τεράστια δύναμη, την είχε επισημάνει ο αρχαίος Έλλην ιστορικός, ο Ξενοφών, ο οποίος έλεγε: «Τοις απονενοημένοις ουδείς αν υποσταίη», δηλαδή στους απελπισμένους δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς. Διότι απλούστατα αυτοί δεν υπολογίζουν τη ζωή τους. Αυτοί διαθέτουν τη ζωή τους πρώτα, δεν πηγαίνουν να σκοτώσουν (σκοτώνουν βεβαίως και σκοτώνουν ενδεχομένως πάρα πολλούς), αλλά πηγαίνουν να σκοτωθούν. Και αυτό έχει σημασία και κάνει τη διαφορά. Θα έλεγα ότι αν επιχειρούσε κανείς να δώσει λύση στα φαινόμενα της εσωτερικής τρομοκρατίας γνωστού τύπου έχει ορισμένη σημασία το θεσμικό πλαίσιο, όχι πάντοτε αλλά σε περιπτώσεις έχει σημασία για το αποτέλεσμα. Εάν θέλει να αντιμετωπίσει την υπερ-τρομοκρατία, αυτά τα μέτρα είναι εντελώς αστεία…

Πριν από μερικές ημέρες ο γνωστός μας κύριος Σολάνα, ο οποίος ασκεί χρέη Υπουργού Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, έγραφε για θέματα ασφαλείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μας πληροφορούσε ότι το 90% της ηρωίνης, το οποίο κυκλοφορεί στην Ευρώπη σήμερα, περνάει μέσα από τις Βαλκανικές χώρες και προέρχεται από το Αφγανιστάν. Εγώ δεν θέλω να πω τίποτε άλλο, απλώς να υπενθυμίσω, ότι όταν βομβαρδιζόταν το Αφγανιστάν, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι δεν βομβαρδίστηκε κανένα από τα εργαστήρια παραγωγής ηρωίνης! Αυτά έμειναν στο απυρόβλητο. Έχω ωστόσο την αίσθηση ότι οι «παραγωγοί» δεν είναι αυτοί που καλλιεργούν την παπαρούνα, δηλαδή οι χωρικοί οι οποίοι πουλάνε με το κιλό την παπαρούνα στους εμπόρους. Είναι οι χονδρέμποροι και είναι οι Κυβερνήσεις οι οποίες μετέχουν ως μεσάζοντες για να φτάσει η ηρωίνη στις ευρωπαϊκές χώρες και να καθαρίσει βεβαίως τη νεολαία αυτών των χωρών. Πολλά πράγματα στον κόσμο συμβαίνουν και από περίεργες ενίοτε συμπτώσεις. Ο Βλάσιος Πασκάλ μάς πληροφορεί στις «Σκέψεις» του ότι αν ήταν μικρότερη η μύτη της Κλεοπάτρας, η μοίρα του κόσμου θα ήταν βαθύτατα διαφορετική. Κλείνω με τον σοφό λόγο του Βενιαμίν Φρανκλίνου: «σε όσους προκρίνουν να αντικαταστήσουν την ελευθερία με την ασφάλεια, δεν αξίζει ούτε η ελευθερία ούτε η ασφάλεια».

Τέλος, ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης της Δ.Σ.Ο, κ. Sergei Popov , είπε μεταξύ άλλων:

«…Θα επιθυμούσα να εντοπίσω μερικές πτυχές του θέματός μας, δεδομένου ότι το εν λόγω θέμα είναι απεριόριστο και η συσχέτιση της φιλοσοφικής πλευράς, όπως ακούσαμε στις εισηγήσεις, απαιτεί ολόπλευρη εξέταση. Στo κείμενο προβληματισμού της Δ.Σ.Ο. σχετικά με το θέμα της φετινής Γενικής Συνέλευσης αναφέρεται ότι ο περιορισμός της τρομοκρατίας μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμούς των ελευθεριών που θεωρούνταν μέχρι πρότινος διά παντός δεδομένες.

Είμεθα υποχρεωμένοι πολλές φορές ως κοινοβουλευτικοί να θεσπίζουμε μη δημοφιλείς νόμους για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της τρομοκρατίας. Δεν έχουμε δικαίωμα να χάσουμε χρόνο. Πώς όμως μπορούμε να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία, περιορίζοντας τα φυσικά δικαιώματα των ανθρώπων; Εδώ δεν πρόκειται περί φιλοσοφικού προβλήματος αλλά και περί ηθικού προβλήματος το οποίο εγείρεται ενώπιον κάθε κοινοβουλευτικού.

Έχουμε υπόψη μας τις προσπάθειες των τρομοκρατών στο Αφγανιστάν, Ιράκ αλλά και στη Ρωσία, στην Ισπανία και στη Σερβία και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Σήμερα η ασφάλεια δοκιμάζεται.

Η απειλή της τρομοκρατίας είναι σήμερα η τρομακτικότερη απειλή που αποκτά διεθνικό χαρακτήρα. Από την τρομοκρατία αυτή δε υπάρχει ασφάλεια σε καμία χώρα και μόνο με κοινές προσπάθειες της παγκοσμίου κοινότητας μπορεί να αντιμετωπιστεί. Επεσήμαναν ήδη οι συνάδελφοι ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις έχουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους που ενισχύουν τις διάφορες ομάδες και καθιστούν ασαφή τα όρια μεταξύ οργανωμένου εγκλήματος και τρομοκρατίας. Υπάρχει επίσης άμεση ή έμμεση αρωγή εκ μέρους μερικών χωρών…

Άμεση απειλή για τις βασικές αξίες που πρέπει να δημιουργήσουν την μεγάλη Ευρώπη είναι επίσης το οργανωμένο έγκλημα και η διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, οι περιφερειακές συρράξεις, οι κρίσεις, οι κρίσεις του συστήματος της δημόσιας διοικήσεως. Αδιαμφισβήτητα, όλες αυτές οι δημόσιες απειλές σε μεγάλη κλίμακα έχουν επίδραση στους περιορισμούς των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των ανθρώπων. Ταυτόχρονα, η δημιουργία των συγκεκριμένων μέτρων ασφάλειας έναντι αυτών των απειλών επίσης περιορίζει τα δικαιώματα του ανθρώπου. Γι’αυτό, όπως επισημάνθηκε από ορισμένους εισηγητές μας, η δημιουργία ορισμένων μέτρων ασφαλείας κατά αυτών των απειλών επίσης περιορίζει τα δικαιώματα της προσωπικότητας. Γι’ αυτό εμείς ως νομοθέτες είναι σημαντικό να βρούμε την ισορροπία μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας…

Τα μέτρα ασφαλείας υπαγορεύουν ορισμένο τρόπο συμπεριφοράς και περιορίζουν την ελευθερία της επιλογής του ανθρώπου. Όταν η κοινωνία διέπεται από φόβο και ανασφάλεια, είναι καθ’όλα δυνατό να ανακύψουν περιστάσεις κατά τις οποίες σημαντική μερίδα του πληθυσμού μπορεί να χαιρετίζει και με ευχαρίστηση να δέχεται τους περιορισμούς στην ελευθερία για τη διασφάλιση δήθεν της σταθερότητας και της ασφάλειας. Για να αποκτήσει λοιπόν η ασφάλεια και η ελευθερία τη μορφή ενός συστήματος συγκεκριμένων νόμων, θα πρέπει να περάσει μέσω της εθνικής αυτοσυνειδησίας, θα πρέπει να συνειδητοποιηθεί ως πρακτική ανάγκη, ως κατηγορική προσταγή της εθνικής ζωής.

Η χριστιανική αρχή του σεβασμού της ελευθερίας των ανθρώπων μας συνδυάζεται οργανικά με την συνοδικότητα της Ορθοδοξίας. Δεν έχει εξωτερικά νομικά πλαίσια. Χαρακτηρίζεται από εσωτερικές πνευματικές αρχές. Η ελευθερία είναι μια από τις αξίες που μας χάρισε ο Θεός.

Το πνεύμα της Ορθοδοξίας δεν είναι ένα εξωτικό στοιχείο, είναι ουσιώδες στοιχείο της κοινωνίας μας, ένα θεμέλιο της υπάρξεώς μας. Η Ορθόδοξη προσέγγιση του κόσμου, του τρόπου ζωής δεν είναι ένα καπρίτσιο της ιστορίας, που διατηρείται επί 20 αιώνες, αλλά η διατήρηση της ίδιας της ιστορίας, της ασφάλειας του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντός μας.

Η Ρωσία είναι ένα υπόδειγμα διαθρησκευτικής συνεργασίας. Είναι μία από τις αποδοτικότερες μορφές καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Στις 2-4 Μαρτίου του τρέχοντος έτους είχαμε το 2ο Διαθρησκευτικό Ειρηνευτικό Φόρουμ στη Μόσχα, στο οποίο διεκηρύχθη ότι ο χώρος της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών είναι μοναδικός χώρος διαλόγου διαθρησκευτικού χαρακτήρα. Στο τελικό κείμενο του Φόρουμ αναφέρεται ότι: «Οι μετέχοντες στο Φόρουμ είναι πεπεισμένοι ότι η θρησκεία μπορεί και θα διαδραματίσει ενοποιητικό και ειρηνευτικό ρόλο στην Κοινοπολιτεία, συνεπιδρώντας στη συνεργασία μεταξύ των λαών και στην αλληλοκατανόηση των λαών μας. Πιστεύουμε ότι με τις κοινές μας προσπάθειες μπορούμε να απαλλαγούμε από την έχθρα, απ’ τον εξτρεμισμό, την τρομοκρατία, την απώλεια της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας μας».

Η δημιουργία ενός διαθρησκευτικού συμβουλίου των χωρών της Κ.Α.Κ. υπήρξε η πρακτική υλοποίηση του Φόρουμ, το οποίο θα συντονίζει την δραστηριότητα με τις παραδοσιακές θρησκευτικές οργανώσεις στο χώρο της κοινοπολιτείας στην κατεύθυνση της ενισχύσεως της διεθνούς ειρήνης, της συναινέσεως και της σταθερότητας στην κοινωνία, της επιτεύξεως διαλόγου μεταξύ των πνευματικών ηγετών, της ενισχύσεως των πνευματικών θεμελίων.

Η Ρωσία επέλεξε τις κοινές αξίες της Ευρώπης. Αυτή η επιλογή είναι μη αναστρέψιμη. Ως εκ τούτου επιδιώκουμε τη διάρθρωση μιας ενιαίας, ευημερούσας Ευρώπης, η οποία θα έχει απαλλαγεί από τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος.

Η συνεργασία της Ρωσίας με την Ευρώπη μπορεί να παράσχει στους δυο εταίρους κίνητρα για την περαιτέρω ανάπτυξη. Θα αποτελέσει μια καρποφόρα και εποικοδομητική συνεργασία όλων των ενωμένων πνευματικών προσπαθειών όλων των εθνικών, θρησκευτικών και πολιτισμικών συστατικών στοιχείων της Ευρώπης.

Ανάμεσα στους στρατηγικούς στόχους της ενοποίησης της Ρωσίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην σχετική του ομιλία προς το Συμβούλιο Ομοσπονδίας επισήμανε την ανάγκη για την δημιουργία κοινών χώρων οικονομίας και εμπορίου, εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, επιστήμης και πολιτισμού. Επισήμανε, επίσης, ότι «είναι απαραίτητο η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μας ενοποιήσει όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά οικονομικά και πνευματικά».

Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι διεθνείς ενέργειες μπορεί να είναι αποδοτικές μόνο στην περίπτωση που θα χαίρουν μέγιστης υποστηρίξεως και αρωγής εκ μέρους των κοινοβουλίων και των κρατών, ενώ τα μέτρα για την εξασφάλιση της ασφάλειας και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας να ανταποκρίνονται στις αρχές της δημοκρατίας και τις βασικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των ανθρώπων…».

Στη Γενική Συνέλευση κατέθεσαν τις απόψεις τους εισηγητές αρμόδιοι για το κεντρικό θέμα:

Ο κ. Γεώργιος Ματζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ο κ. Νικόλαος Μπιτζιλέκης, Καθηγητής Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Στη Συνέλευση έλαβαν μέρος αντιπροσωπείες από 18 κοινοβούλια – μέλη της ΔΣΟ:
Ελλάδα, Ρωσία, Κύπρος, Αλβανία, Αυστραλία, Βουλγαρία, Γεωργία, Εσθονία, Η.Π.Α., Λευκορωσία, Λετονία, Λιθουανία, Μολδαβία, Ουκρανία, Παλαιστίνη, Πολωνία, Ρουμανία, Σερβία και Μαυροβούνιο. Επιπλέον παρευρέθηκε και ο αντιπρόεδρος της οργάνωσης ‘SYNDESMOS’ των Ορθόδοξων νεολαιών.

Οι εργασίες της Γενικής Συνέλευσης ολοκληρώθηκαν με την υιοθέτηση των κάτωθι κειμένων:

ΨΗΦΙΣΜΑ, ΚΙΕΒΟ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΖΗΤΗΜΑ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ 11ΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Related Articles

Back to top button