19Η ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ | ΠΡΑΓΑ 2012 | ΨΗΦΙΣΜΑ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 

«Προκλήσεις δημοκρατίας σε περιόδους παγκόσμιας οικονομικής κρίσης»
Ψήφισμα – Συμπεράσματα

Η Γενική Συνέλευση, για τρίτη χρονιά φέτος, ασχολήθηκε, ενδελεχώς και σε βάθος, με τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης και της παγκοσμιοποίησης του εμπορίου.
Κατά την φετινή γενική συνέλευση, κατέστησαν εναργέστερες οι ανάλογες επισημάνσεις, που είχαμε διατυπώσει παλαιοτέρα και δικαιώθηκαν οι σχετικές προβλέψεις μας. Όπως συνήθως συμβαίνει με την Ειρήνη, εν ονόματι, δήθεν, της οποίας διεξάγονται συχνά, μακροί, αδυσώπητοι και αιματηροί πόλεμοι, έτσι και με την Δημοκρατία, ιδιαίτερα σε περιόδους χαλεπές, παρατηρείται το φαινόμενο, εν ονόματι δήθεν της θεμελίωσης και ενίσχυσης αυτής, να καταπατούνται πολλές από τις στοιχειωδέστερες προϋποθέσεις της, εκείνοι δε που τάχθηκαν για να την προφυλάσσουν, αυτοί συχνά και να την πληγώνουν, αν δεν την καταλύουν. Έτσι, παραμένει πάντα επίκαιρο, αλλά και αναπάντητο το αρχαίο ερώτημα «Άραγε, ποιος θα μας φυλάξει από τους φρουρούς;»
Σε περιόδους, λοιπόν, σοβαρών οικονομικών κρίσεων, ο βηματισμός κοινωνιών και ατόμων, προσκρούει συχνά, πάνω σε ψευδεπίγραφα διλήμματα, διεθνείς δεσμεύεις, ανίερες συμμαχίες, άτακτες υποχωρήσεις κ.λ.π., φαινόμενα που αφαιρούν ολοένα και περισσότερο ζωτικό χώρο από τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.
Το ερώτημα είναι επί πόσο χρόνο θα διαρκέσουν αυτά, ποια η ένταση και ποια η έκτασή τους.
Πέραν όμως αυτών, αυτή η κυρίαρχη άποψη της εποχής μας, η οποία εκφράζεται στο όνομα των αγορών και της αναμενόμενης οικονομικής ευμάρειας, στερεί την Δημοκρατία και τους θεσμούς της από το αναγκαίο οξυγόνο και οδηγεί την κοινωνία με μαθηματική ακρίβεια σε άτακτες υποχωρήσεις και συμπιέσεις δημοκρατικών αρχών, οι οποίες κατακτήθηκαν διαχρονικά από την ανθρωπότητα με ανάλογες θυσίες και απέβησαν οι σταθερές του κοινοβουλευτισμού και της συμμετοχικής διακυβέρνησης.
Στο όνομα της υπέρβασης της κρίσης, δικαιολογείται η καταγραφή ως απαραίτητης της όποιας δημοσιονομικής προσαρμογής και η εμφάνιση ως αναπότρεπτης της σκληρής οικονομικής θυσίας των εργαζομένων. Οι δημοκρατικοί θεσμοί πάντως δεν πρέπει να θίγονται κατ ελάχιστο, αλλά αντίθετα να ενδυναμώνονται και να ουσιαστικοποιούνται, διασφαλίζοντας έτσι την λειτουργία της Δημοκρατίας. Αλλιώς, η κοινωνική έκρηξη θα είναι εγγύς και το ναυάγιο θα διαγράφεται βέβαιο, η δε δημαγωγία και η πολιτικο-κοινωνική ιδιοτέλεια θα αποβαίνουν αχαλίνωτες.
Το βέβαιο είναι ότι οι οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με περισσότερη και αμεσότερη δημοκρατία, με ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, με υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών και των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και με την όσο το δυνατόν πληρέστερη
ενημέρωση του λαού και των εργαζομένων, οι οποίοι άλλωστε είναι και τα βασικά θύματα αυτών των κρίσεων.
Η Γενική Συνέλευση της Δ.Σ.Ο., Επιθυμεί να επισημάνει τα παρακάτω:
– Ο πολιτικός κόσμος θα πρέπει να διαφυλάξει το κύρος της δημοκρατίας και των θεσμών, υπερασπιζόμενος πρωτευόντως το δημοκρατικό αναφαίρετο δικαίωμα της λήψης των πάσης φύσεως πολιτικών αποφάσεών του από τα εντεταλμένα δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα της Πολιτείας, με βάση το συλλογικό συμφέρον και όχι το συμφέρον των αγορών. Οι πάσης φύσεως οικονομικές δραστηριότητες, πολύ σημαντικές άλλωστε για την ανάπτυξη και ευημερία των λαών, δεν είναι πια νοητό να ασκούνται «άνευ ορίων και άνευ όρων». Αντιθέτως, θα πρέπει να ασκούνται αυστηρά μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος, η παράδοση της ηθικής των συναλλαγών και γενικά οι από αιώνων άγραφοι κανόνες περί δικαίου της αγοράς. Οι απαιτήσεις και οι διαρκείς απόπειρες των αγορών για την καθ οιονδήποτε τρόπο άσκηση πολιτικής εξουσίας, δι’υπερβάσεων και παραβιάσεων των νόμων, οδήγησε άλλωστε στην οικονομική κρίση την οποία βιώνουμε με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα.
– Ο πολιτικός κόσμος θα πρέπει να αναλάβει καθαρά και ενώπιον των λαών της γης, τις ευθύνες που του αναλογούν για την αδυναμία του να σταματήσει τον φονταμενταλισμό των αγορών και τον αχαλίνωτο καπιταλισμό που οδήγησε στην οικονομική κατάρρευση. Οι πανίσχυρες και πρωτόγνωρες μορφές ιδιωτικής εξουσίας που έχουν δημιουργηθεί μακριά από τα φώτα των κοινωνικών και δημοκρατικών ελέγχων, αναιρούν εν τέλει την λαϊκή κυριαρχία, υποσκάπτοντας τα δημοκρατικά της θεμέλια και αποδομούν τον πυρήνα της σύγχρονης δημοκρατίας, δηλαδή τον ουσιαστικό ρόλο της συμμετοχής των πολιτών στη λήψη των κρατικών αποφάσεων. Ο πολιτικός κόσμος θα πρέπει, εδώ και τώρα, να αναλάβει την υπεράσπιση της αυτονομίας της πολιτικής και την υπεράσπιση της πολιτικής δημοκρατίας, όπως και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και του κύρους των αντιπροσωπευτικών θεσμών, προκειμένου να επανέλθει στο κέντρο της πολιτικής ζωής το «κοινοβούλιο». Σ’αυτή τη κατεύθυνση, κρίσιμο και χρήσιμο είναι το κοινωνικό υπόδειγμα που παρέχεται αρμοδίως. Τέτοιο δε, μακράν οποιωνδήποτε προκλήσεων, πρέπει να αποτελούμε και να παρέχουμε εμείς οι ίδιοι οι βουλευτές και οι σχηματισμοί μας.
– Ως μεγάλο ζητούμενο αναδεικνύεται η ενίσχυση της πολιτικής αυτονομίας και των δημοκρατικών αρχών λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια και είναι η μόνη που μπορεί να προβάλει οργανωμένη αντίδραση, δυναμένη να αποβεί κρηπίδωμα εναντίον της πλημμυρίδας του αχαλίνωτου καπιταλισμού, του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, αλλά και του αδηφάγου κρατισμού.
– Η μόνη δημοκρατικά νομιμοποιημένη απάντηση στην κρίση των θεσμών και της δημοκρατίας, επιβάλλει τον συμμετοχικό εμπλουτισμό του αντιπροσωπευτικού συστήματος και την ενίσχυση και ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών. Αυτό προϋποθέτει, πλήρη και αντικειμενική ενημέρωση του λαού, τίμια δράση των ΜΜΕ και στη συνέχεια, αμεσότερη, κατά το δυνατόν, αλλά πάντως προσεκτική συμμετοχή του λαού στη λήψη κρίσιμων πολιτικών αποφάσεων (π.χ. ενεργό συμμετοχή του λαού σε άμεσα δημοψηφίσματα, συλλογή υπογραφών, ηλεκτρονική ψηφοφορία),

αναγνώριση νομοθετικής πρωτοβουλίας και σε φορείς με ισχυρή δημοκρατική νομιμοποίηση, όπως πχ στους κεντρικούς φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ Βαθμού.
Τέλος, εμείς οι συμμετέχοντες βουλευτές ορθόδοξοι χριστιανοί, κατά το θρήσκευμα, στην 19τη ετήσια γενική Συνέλευση της Δ.Σ.Ο, αισθανόμαστε την ανάγκη, ακόμη μια φορά, να διατυπώσουμε την θέση μας, με βάση την οποία ο απλός άνθρωπος και πολίτης αποτελεί το θεμέλιο της Δημοκρατίας. Ως μέτοχοι αυτής της παράδοσης, θα συμβάλουμε ενεργά στην αναζήτηση και νέων μορφών δημοκρατικής λήψης αποφάσεων, όπως πιο πάνω, οι οποίες θα προσδώσουν στο ήδη γνωστό μοντέλο δημοκρατίας, (έτσι όπως εμφανίζεται απομειωμένο, παραχαραγμένο, κακοποιημένο και περιπλεγμένο), νέο περιεχόμενο, νέο πνεύμα και νέα ενέργεια και θα το φέρουν πιο κοντά στις αρχικές του αξίες, ώστε να ανακτήσει την αποτελεσματικότητά του.